Dick de Wit

Ik ben in 1975 met Ria en pasgeboren zoon in Streefkerk komen wonen. Net als veel andere import die het dorp toen andere gewoontes, maar ook nieuwe  levendigheid bracht. Voor iedereen even wennen, maar ik voel me nu zo met deze omgeving verbonden, dat ik er nooit meer weg wil. Onze tweede zoon is hier geboren en nu komen ook de vier kleinkinderen regelmatig genieten van landelijke rust.

Al van jongs af aan ben ik lid van de PvdA na een jeugd in een overtuigd socialistisch arbeidersmilieu, waar met de communistische buren nog fel over hun leidsman Stalin werd gedebatteerd en de TV op zwart ging als de dominee of pater de dagsluiting begon.

Na een drukke en dynamische werkkring bij Cap Gemini als projectmanager in de ICT van banken en verzekeraars werd ik in 2005 raadslid voor de PvdA Liesveld. Gewend aan de snelheid en resultaatgerichtheid van het bedrijfsleven met heldere machtsverhoudingen was ook de wereld van de lokale politiek weer even wennen. Het Kontakt heeft destijds boven mijn entree in de raad de kop “niet lullen maar poetsen” geplaatst. Iets te optimistisch, want in de politiek moet je het democratisch eerst met elkaar zien eens te worden. Dat betekent dus veel praten en overtuigen om eigen speerpunten binnen te halen. En steeds met respect voor de overtuiging van anderen.

Al heel lang vervul ik binnen de lokale partijafdeling de functie van penningmeester. In die hoedanigheid heb ik alle gemeentelijke herindelingen meegemaakt. Eerst Streefkerk, vervolgens Liesveld en nu Molenwaard. Hoe noodzakelijk ook, besturen en de kas goed beheren is geen doel op zich. Politiek bedrijven is dicht bij de mensen staan voor wie je het doet. Daarom ben ik nu sinds 2012 actief in het regionale PvdA ombudsteam Alblasserwaard/ Vijfheerenlanden.